Küresel Radyoaktif Kültüre Karşı, Yerel Direniş Nesnesi
"Vav'lar kanca, körfez güneşi ise kara bir güneş olduğunda metafiziğin ütopyası kapitalizmin distopyası na dönüşür."
Küresel ölçekli firmaların geleneksel olanın bedeninde yeniden varoluşunu görünür kılmaya çalışan Gerilla Hat, Şehirde yükselen Biât kültürüne , bir alt kültür mirası olarak stensil aracılığı ile bakıyor. Beyoğlunda yaklaşık 50 noktada uygulanan "biât et" stensili , reklam imgelerinin bombardımanı ve güç ilişkilerinin erozyonu altındaki kültürün, alt kültüre dönüşümünü duvara kazıyor.
Re-Dejenerasyon
Rejenerasyon… Bir canlıda gerçekleşen doku kaybı sonrasında, aynı cinsten ve aynı değerden hücrelerin çoğalarak eksilen hücrelerin yerini doldurması. Elbette bu tanımlama şunu da işaret etmekte: Rejeneratif bir süreç, dejeneratif bir sürecin sonucudur. Tıptan bilgisayar yazılımlarına, kentsel dönüşümden ekolojiye ve bilimden teolojiye çok geniş bir yelpazede ele alınan bu konu dahilinde olay şu şekilde gelişir: Önce yapı bir bozulma ve yıpranma dönemine girer, fakat tam bu anda içindeki bazı negatif unsurları bünyesinden atmaya başlar. Eğer bu süreç başarılı olursa “yeni” oluşum dejenere dokunun içerisine yerleşir ve dejenerasyon–rejenerasyon döngüsü sağlanmış olur.
Rejeneratif süreç bu bağlamda sanatta çoklu okumalara açıktır: Sanat tarihi “sınırları ihlal etmenin” tarihiyse eğer; o zaman sürekli ele alınan bir tema ekseninde üretilen çalışmaların, aslında tam da konuyu dejenere ettikleri, bozdukları iddia edilebilir mi? Sanat, bazı imgeleri yozlaştırır mı? Bunun sonucunda o yapı bozulur/yozlaşır, fakat bunun aksine dejenere bir süreç dahilinde sisteme yeni bir önermeyle enjekte edilerek rejenerasyon sürecine girer mi? Peki eğer sisteme referans verilmeyen bir ironik kayıtsızlık hali sürdürülürse, yapı asla kendisini yenileyememe durumuna girerek “kendi yıkımının” bir parçasını da kendi içinde taşımaz mı?
Bu sorularla yola çıkan sanatçılar Yeni Anıt, Elif Çelebi, Orhan Cem Çetin, İnsel İnal, Çağrı Saray, Rıfat Şahiner ve Ferhat Özgür; Fırat Arapoğlu’nun küratörlüğündeki “Re-De Rejenerasyon” kapsamında 4-17 Mayıs 2011 tarihleri arasında Sanatorium Sivil Sanat İnisiyatifi’nde sanatseverlerle buluşacaklar. Etkinlik dahilinde, moderatörlüğünü Can Ertaş’ın yapacağı Yeni Anıt projesinin yaratıcısı Ferhat Satıcı’nın “Doppler Etkisi: 2010 Offspace Odyssey” başlıklı konuşması ve moderatörlüğünü Guido Casaretto’nun üstleneceği sanatçı Orhan Cem Çetin’in “Konuşma, İş Yapıyorum” adlı performansı yer alacak.
Regeneration... The replacement of decaying cells by multiplying cells by the same kind and the same value after the tissue loss in a living being. Certainly, this definition also indicates the following: A regenerative process is the result of a degenerative process. Within the compass of this issue handled in a very broad framework from medicine to computer software, from urban transformation to ecology, and from science to theology, the events evolve as follows: First, the structure enters a phase of decay and corrosion, however, exactly at that moment it starts to remove some negative elements out of its body. If this process becomes successful the “new” formation settles into the degenerated tissue and the degeneration-regeneration cycle is fulfilled.
In this context, the regenerative process is open to multiple readings in art: If art history is the history of “violating the limits”, then is it possible to claim that works produced around a theme continuously dealt with might degenerate the subject matter? Does art corrupt some images? Does that structure becomes degenerated/corrupted as a result of this, but gets injected into the system with a new proposition within a degenerated process and enters a regenerative process in contrast to that? And what if an ironic state of indifference is maintained, does the structure enters a state of inability to renew itself and carries a part of its “own destruction” within itself?
Starting out with these questions, artists Yeni Anıt, Elif Çelebi, Orhan Cem Çetin, İnsel İnal, Çağrı Saray, Rıfat Şahiner, and Ferhat Özgür will meet with artlovers within the scope of “Re-De Rejeneration” curated by Fırat Arapoğlu between May, 4-14, 2011 at Sanatorium Art Initiave. The event will include the artist talk by Yeni Anıt “ Doppler Effect: 2010 Offspace Odyssey” moderated by Can Ertaş, and the performance by Orhan Cem Çetin “Don’t Talk, I’m Busy” moderated by Guido Casaretto.
 |
| 2010 Offspace Odyssey / instalation view |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder