Salt soyut/Purely Abstract Sergisi /// Usanç Meşalesi/Torch of Boredom // İttifak ve İnfilak 1-2/Alliance and Explosion1-2

Usanç Meşalesi/Torch of Boredom:

Türkiye'de modernliğin montaj’a dayalı olması gibi köksüz bir batılılığın yansıması olarak , imal edilişinden yerleştirilişine Özgürlük Heykelinin başına gelen durum*;  (Abdülazizin süveyş kanalına terakkiperver bir girişim olarak doğunun ışığını yerleştirme çabası ve     başarısızlığı) ,  geç kalmışlığın, geç kapitalist anlayışa yenik düştüğü coğrafyamızın modern kimliği ile ilgili olarak  cumhuriyet politikaları öncesi bir yüzleşmeyi zorunlu kılıyor .

Özgürlük Heykelinin yaşadığımız coğrafyadaki anlamı ve tezahürü ile özgürlüğün tezahürü arasında kurulabilecek anlamsal bağ özgürlüğün batıda ve doğudaki görünen aksinin   birbiri ile örtüşmeyen ve kültürel açıklamalara ihtiyaç  duyan yapısı, bu asamblaj heykelin ana temasını oluşturuyor. Kıta Amerikasındaki beyaz anglosakson hakim kültürün yarattığı değerler içinde yarolma savaşı olarak ortaya çıkan graffiti harfleri,  özgürlük heykelinin zemini ile çakışıyor. Meşalesi ve buna bağlı olarakta  aydınlanması olmayan bir özgürlükle, batı medeniyetinin bakışı ile soyut yada soyutlama olarak algılanabilecek graffiti harflerinin kökensel çatışmasını primitif ve alt kültür yönünden ele alıyor.   

* Özgürlük Anıtı ilk olarak 1860’larda, ilk olarak Osmanlı İmparatorluğu yönetimindeki Mısır'ın Hıdiv'i Said Paşa'nın Süveyş Kanalı inşası için imzaladığı antlaşmanın gereği olarak Süveyş Kanalı'ndaki Port Said Limanı'nın girişine konulmak üzere planlanmıştı. Ancak dönemin Osmanlı Sultanı Abdülaziz tarafından peşinatı ödendiği halde dikilen heykelden ötürü yerel huzursuzluk çıkacağı endişesiyle, Kavalalı soyundan Hidiv İsmail Paşa planlanan yere inşasını istememiştir.

(Harris, Jonathan (1985). A Statue for America: The First 100 Years of the Statue of Liberty. New York, N.Y.: Four Winds Press (a division of Macmillan Publishing Company).pp 7-8 ISBN 978-0-02-742730-1.)

İttifak ve İnfilak1-2/Alliance and Explosion1-2:

Yeni Anıt’ın İttifak ve İnfilak çalışması, graffiti yeni anıt kelimelerinin başharfleri olan Y ve A harflerinden oluşan graffiti tag’inin heykelsi yorumlarından oluşuyor. Sokak sanatının medyumu olarak sprey boya kutusu ve tag , altkültürün duvara kazındığı imgelerin geçici ve kışkırtıcı yanını kalıcı ve kaydedilmiş verilere çevirirken, sanatın geleneksel medyumu olan heykel aracılığı ile  yine kente ait olan modern inşaa malzemelerini  boşluğa kazıyor. İmitasyon olarak gri beton duvarda yaşayan renklerin  galeri veya müze mekanına girişi için grafitiyi katmanlarına ayırma ve yeniden kurma aracı olarak başrol oynuyor. Parlatılmış aliminyum ise mekanın ve izleyicinin renklerini üçboyutlu ve duvardan menkul grafitinin üzerine yansıtan pasif dinamik rolü üstleniyor.  Bu heykeller sokaklarda yaşayan alt kültürün steril bir mekanda temsil edilişi için bir ittifakla, şimdilerde şaşırtıcılığı ve vuruculuğunu kaybetme tehlikesinde olan graffitinin özgürlüğü ile kapatılışının durumuna tanıklık  ediyor.